یـازده سـالـه‌ام و میـل پـریـدن دارم            به هـوای سر کوی تو رسیدن دارم

بین گودال ترا غرقِ بخـون می‌دیدم            سوی تو من ز حرم میل دویدن دارم

بخدا کشته شوم بهتر از این وضع بود            به رهت، عشق تن خسته کشیدن دارم

خون من ریخته بر پای تو و خرسندم            مثل لاله به میان، سیر دمیـدن دارم

من غزال تو شدم بین همه خوشحالم            آهوی دشت تـوأم میل رمیـدن دارم

باز برخیز مرا در بغل خویش بگیر            بعد ازآن گو به من ای تشنۀ شمشیر بمیر